اختلال رفتاری در خواب همراه با جابهجایی سریع چشم REM یا RBD با افزایش خطر ابتلا و از نشانههای اولیه پارکینسون میباشد. برای بار اول محققان نشان دادند که ممکن است التهابات نقش مهمی در ابتلا به بیماری پارکینسون داشته باشند.
افرادی که اختلالات خواب دارند، هنگام خواب شبانه معمولا رویاهای ترسناک یا کابوس میبینند. در زمان خواب دیدن REM اتفاق میافتد. در این فاز از خواب، بدن ما به طور مؤثری بیحرکت و عضلات در حالت استراحت باقی میمانند که این حالت ما را از برخورد و اصابت با اطراف حفظ میکند.
افرادی که به RBD مبتلا باشند در خواب حرکات تند دست و پا را خواهند داشت و همچنین در طول رویاهایشان فریاد میزنند که با عنوان ” نمایش رویا ” نامیده میشود.
این اتفاقات ممکن است هرچند وقت یک بار یا هر شب چندین بار اتفاق بیفتد. RBD به طور کلی از اواسط طول زندگی به بعد اتفاق میافتد و با گذشت زمان بدتر میشود. این شرایط میتواند ناراحت کننده باشد و سبب آسیب به فردی که کنار او خواب است شود.
RBD و نشانه های اولیه پارکینسون
محققان دریافتند که RBD با افزایش خطر ابتلا به بیماری پارکیسنون همراه است. این بیماری نیم قرن است که مقدمه بیماری پارکینسون و انواع دیگر اختلالات عصبی قرار گرفته. در حقیقت اکثر افراد دارای RBD به سمت بیماری پارکینسون، دزنرسانس یا بدن تضعیف شده و آتروفی سیستمی چندگانه پیش می روند. اما چرا این ارتباط کاملا تأیید شده و مشخص نیست ؟
به تازگی محققان دانشگاه آراهوس دانمارک با جزئیات بیشتری این موقعیت را بررسی کردند، که نقش التهاب عصبی برای محققان جالب بود، یافته های آنها در در مجله Lancet Neurology منتشر شد.
بیماری پارکینسون ناشی از مرگ نورون های تولید کننده دوپامین ( جسم سیاه در مغز) است. با کاهش آهسته سطح دوپامین، علائم حرکتی پارکینسون شامل سفتی عضلات، لرزش و جابه جایی های آهسته و تغییرات در گفتار ظاهر می شود.
در پارکینسون و بیماریهای مشابه، التهاب مغزی نیز مشاهده شده است. مخصوصا میکروگلیاها که نوعی ماکروفاژ هستند و نقش مهمی در پاسخ ایمنی سیستم عصبی مرکزی ایفا می کنند، در این التهاب عصبی بسیار دخیل می باشند.
تأثیر این پاسخ التهابی به عنوان یک مسیر بالقوه برای درمان بیماری پارکینسون مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
بررسی نقش التهاب
این تیم می خواست بداند که آیا این التهاب عصبی در RBD ممکن است رخ دهد یا خیر. آنها اسکن PET را بر روی ۲۰ نفر از افرادی که دارای RBD تایید شده پزشکی بودند، انجام دادند و آن ها را با ۱۹ نفر از افراد سالم مقایسه کردند. آنها فعالیت میکروگلیا در جسم سیاه، هسته دم دار و پوتامن و همچنین عملکرد دوپامین نورون را ارزیابی کردند.
همانطورکه انتظار میرفت فعالیت میکروگلیاها درجسم سیاه افراد دارای RBD افزایش یافته بود و همچنین تولید دوپامین نورونهای موجود در هسته پوتامن کاهش یافته بود. نویسندگان می گویند:
“به طور خلاصه ما نشان دادیم که در افراد دارای RBD ، فعالیت میکروگلیاها در جسم سیاه افزایش می یابد و فعالیت دوپامینرژیک نورونها کاهش می یابد. این نتایج نشان میدهد که التهاب عصبی و کمبود فعالیت دوپامینرژیک نورون ها در افراد دارای RBD اتفاق می افتد.”
برای تایید این یافته ها مطالعات بیشتری نیاز است. این مطالعه گسترهی آماری کمی داشت. محققان می خواهند از طریق مطالعه، مردم را دنبال کنند که ببینند که آیا بیماری پارکینسون در این افراد پیشرفت می کند یا خیر.
اگر نتایج دوباره تکرار شوند، ممکن است یک راه جدید برای درمان RBD ارائه دهد که سبب کاهش پارکینسون شود. همانطورکه نویسندگان اشاره میکنند، بلوکه کردن فعالیت میکروگلیاها می تواند یک استراتژی بالقوه درمانی برای کاهش پیشرفت بیماری به ویژه در مراحل اولیه آن باشد.
این مطالعه به شواهدی اشاره می کند که التهاب عصبی به عنوان فاکتور و از نشانه های اولیه پارکینسون و RBD و جود دارد. درآینده این یافته ها ممکن است زودتر از ابتلا به بیماری جلوگیری کند و مسیری را برای درمان های جدید پیشنهاد دهد.
نوشتن دیدگاه